Ludmiła Roszko, współzałożycielka Instytutu Miłosierdzia Bożego, to postać szczególna, a przy tym szerzej jeszcze mało znana. Lukę tę zapełni z pewnością prezentowana książka. To po raz pierwszy wydane w tak obszernej formie notatki duchowej córki bł. ks. Michała Sopoćki, prowadzone z różną częstotliwością przez całe życie, już od czasów wileńskich. Cenne z wielu powodów. Zarówno historycznych (m.in. poznanie dziejów kultu Miłosierdzia Bożego w Polsce, Kościoła i religijności w okresie PRL, wybitnych postaci Kościoła tego czasu), jak i w dziedzinie duchowości (praca nad sobą, dążenie do doskonałości, poddanie się woli Bożej w życiu). Życie duchowe autorki, z jednej strony fascynujące, a z drugiej – pełne dramatycznych zwrotów, może inspirować do poszukiwania własnej drogi, jak i pomagać w trudnych sytuacjach życiowych.