Maria Szamot zestawia dwa pozornie odległe teksty: starotestamentalną Pieśń nad Pieśniami oraz nowotestamentalną Ewangelię wg św. Mateusza. Na oba spogląda świeżym okiem. Proponuje osobistą interpretację. Odczytuje na nowo alegorie (dzieje oblubieńczej pary jako duchowy wzrost człowieka) i metafory (ludzkie życie jako plac budowy królestwa), by ukazać uniwersalny sens biblijnych fragmentów. Wszystko po to, byśmy – jak naprowadza nas tytuł – powrócili. Ten powrót „stanowi wspólny wątek obu pieśni i tematycznie spaja w całość obie części książki”.

Całości nadałam tytuł „Misterium powrotu”, bo o powrót tu chodzi. O przywrócenie sytuacji, w której już kiedyś byliśmy i dla której zostaliśmy stworzeni. By tak się stało, bierzemy udział w trudnym dla nas do ogarnięcia, niebiańskim misterium przygotowanym przez Ojca i Syna. Realizacja powrotu, droga, na jakiej się on dokonuje, stanowi wspólny wątek obu pieśni i tematycznie spaja w całość obie części książki

napisała Maria Szamot.

Na pierwszą część książki składa się zapis przemyśleń i towarzyszących autorce doznań związanych z pogłębioną lekturą Pieśni nad Pieśniami Salomona, skojarzonych ze słowami proroka Izajasza.

Natomiast druga część książki to próba odpowiedzi na pytanie – Co jest taką pieśnią nad pieśniami dla Syna Bożego? Tutaj z pomocą przychodzi św. Mateusz, który również zadawał sobie to pytanie i zawarł na nie odpowiedź w swojej Ewangelii – Pieśni Emmanuela.