W tej książce kobieta zwraca się do kobiet. Pokazuje specyfikę, trud i radość powołania kobiety, w każdym przypadku zachwycając się jego pięknem. A ten zachwyt rodzi się z odczytywania Bożego planu i życia według niego. Bycie kobietą – córką, żoną, matką – to Bóg wpisał w serce kobiety i to jest dla niej odpowiedzią na pytanie o szczęście. Bez względu na to, czy żyje w małżeństwie, samotnie czy w zakonie.

To już III polskie wydanie książki La femme sacerdotale ou le sacerdoce du coeur Jo Croissant – pierwsze ukazało się ponad 30 lat temu i w tym czasie przetłumaczono ją na ponad 20 języków. Mimo upływu czasu refleksja nad istotą bycia kobietą w gruncie rzeczy pozostała niezmienna – tak samo kluczowa! Dowodem na to są liczne świadectwa kobiet, które pogodzone z własną kobiecością, odnalazły szczęście i dumę z bycia kobietą.

W tym zdezorientowanym i poszukującym „sensu” świecie odczułam konieczność powrotu do źródeł, zbadania Pism, by podjąć próbę zrozumienia tego, co mówi nam na temat sensu życia, cierpienia i śmierci słowo Boże. Dostrzegłam w nich, jak wielka jest kobieca rola, i że dla ludzkości jest rzeczą pilną, by kobieta odnalazła swoją tożsamość i miejsce w planie Bożym – wyjaśnia autorka.
I dodaje – Każda kobieta jest wezwana do radosnego odkrywania kwintesencji swej kobiecości, do zgłębiania tajemnicy Kobiety we wszystkich wymiarach, jako córki, żony i matki, by stać się prawdziwym vis à vis dla mężczyzny. Wejście w krąg Bożego spojrzenia jest dla niej drogą wolności i najwięk­szego rozkwitu.

W skrócie:
-osobiste refleksje na temat kobiecości – kobiety – chrześcijanki połączone ze świadectwami innych kobiet,
-czerpanie z Biblii i nauczania Kościoła,
-liczne inspiracje do tego, jak odnaleźć w sobie kobiecość i budować dobre relacje z mężczyznami,
-podpowiedzi – jak szukać własnej drogi do szczęścia?,
-odpowiedzi na m.in. na pytania: Jaka jest istota tożsamości kobiety (i mężczyzny)? Jak mądrze czerpać z doświadczenia przodków i jednoczesne żyć pełnią życia w dzisiejszych realiach? Jak budować silne relacje z mężczyznami? Jak być jednocześnie uległą, a z drugiej strony silną? Skąd czerpać dobre wzorce budowania relacji?