Książka salezjańskich biblistów jest na wskroś fachowa i napisana klarownym, precyzyjnym językiem, mającym jednak cechę wysokiej komunikatywności również dla czytelnika, który niekoniecznie w swojej biografii może poszczycić się ukończonymi studiami teologicznymi. Autorzy potrafią zainteresować swojego czytelnika, a jednocześnie nie znużyć go długością i zawiłością wywodu. Jest to jeden z podstawowych walorów recenzowanej tu pozycji wydawniczej. Na pochwałę zasługuje też piękna polszczyzna tekstu. Drugim mocnym punktem tej książki jest jej przemyślana i precyzyjna struktura. Składa się ona z trzech części, przy czym część pierwsza stanowi wprowadzenie do pojęcia historii zbawienia, część druga omawia historię zbawienia w wymiarze historycznym zaś trzecia, ostatnia część, jest poświęcona systematyzacji historii zbawienia.