W świątyni realizuje się doskonały kult Boga, który jest dziełem Jego samego, i do którego przyłącza się wspólnota Kościoła – dokonuje się Najświętsza Ofiara, i istotną częścią jest czytane słowo Boże, również z Ewangelii św. Marka. Co więcej, św. Marek był w szczególny sposób związany z realizowaną przez apostołów misją ewangelizacyjną, zarówno przy św. Pawle, jak i przy św. Piotrze. Ta relacja, jak słyszeliśmy, była bardzo bliska, skoro św. Piotr nazywa Marka swoim synem (por. 1 P 5, 13). Marek, który pochodził z bogatej i wykształconej rodziny, towarzyszył Piotrowi w drodze do Rzymu, słuchał wielokrotnie jego katechez; znał dobrze łacinę, więc bardzo możliwe, że je tłumaczył. Nie było zatem dla niego rzeczą trudną spisać Ewangelię, skoro był najbliżej źródła: słuchał Piotra, tłumaczył jego wystąpienia, mógł to łatwo zapisać. Jest jeszcze jedna rzecz niezmiernie ciekawa, mianowicie jest bardzo prawdopodobne, że Marek powierzył Piotrowi kielich, w którym Jezus sprawował Najświętszą Ofiarę w czasie Ostatniej Wieczerzy – co byłoby zupełnie naturalne, bo każda rodzina żydowska, sprawując Paschę, była w posiadaniu kielicha, i był on niezwykle cennym przedmiotem. Jeżeli rodzina żydowska musiała emigrować czy gdzieś wyjeżdżać, to przede wszystkim zabierała ze sobą ów kielich.